46 humor

   In 'n lewendige en roerende Kingston omhul die hitte van die dag hulle soos 'n syjas, wat elke straat omskep in 'n lewende skildery, 'n toneel waar dans in die murg van die verslete keisteen en moeë mure sypel.  Die kolomme van die geboue, geverf in kleure wat soos uitbarstings van die lag uitbars, lyk of hulle met die sonlig speel, hul gebarste pleister vertel stille stories van vervloë dae. Op hierdie are, waar die reuk van speserye en oorryp vrugte meng met die ritmiese klank van verre tromme, nooi dansende diere hulself uit en strek hul lywe met onvermoede grasie. Daar vleg 'n groen leguaan, versier met sy skubberige dop, tussen die laggende kinders, sy grasieuse bene laat dit beweeg in 'n geïmproviseerde ballet. Die karre toet, maar hy laat hom nie pla nie;  hy neem 'n systappie, draaiend met 'n elegansie deurspek met magie. Verder weg dans ’n papegaai vol kleur, sy flambojante verekleed wat op die ritme van reggae waai, op ’n tak, sy kop skuins

  30 Januarie 2024 In die labirintagtige strate van Bagdad, in die hartjie van die uitgestrekte land van die Duisend-en-een Nag, het 'n enkele vrou, met die naam Fatima, gewoon. Gebore uit 'n geheimsinnige verbintenis tussen 'n speseryhandelaar en 'n reisende storieverteller, het sy grootgeword in die skaduwees van bedrywige souks en betowerende paleise. Haar onversadigbare nuuskierigheid en ontembare gees het haar onderskei, selfs in hierdie stad wat wemel van wonders. Fatima was nie 'n gewone vrou nie. Sy deurdringende blik het die geheimsinnige sluiers van die nag deurboor, en sy drome was geweef met duisend sprankelende sterre. Sy siel was deurdrenk met die fabelagtige stories wat sy pa in die skadu van die stad se koepels vir hom gefluister het. Soos sy ouer geword het, het die begeerte na avontuur binne haar gepols soos die maat van 'n verre trom. Toe 'n vreemde skatkaart eendag in haar hande kom, voel Fatima die roep van die onbekende binne haar weerg

  15 Oktober 2024 Onder die Washington lug                                eekhorings klop toeriste aan Dagbreek breek stadig oor die hoofstad van die Verenigde State, Washington, DC, en het die stad in 'n ligte sluier van mis gehul. In hierdie metropool waar geskiedenis en moderniteit vervleg, vertel elke straathoek 'n storie, elke monument resoneer met die gewig van die afgelope eeue. Die eerste lig van die dag het die onberispelike marmer van die Capitol gestreel, die majestueuse gebou wat trots teen die pastelkleurige lug staan. Die vermiljoenkoepels, soos teatermarkiestente, het gelyk of hulle die eggo fluister van die stigtingsdebatte wat die Amerikaanse demokrasie versterk het.   Dit was naby die Withuis dat ek 'n onvergeetlike ervaring met die Washington-eekhorings gehad het. Terwyl ek rustig my toebroodjie op 'n bankie geniet het, het 'n besonder gewaagde eekhoring stiekem nader gekom. In 'n beweging van verstommende spoed het hy my ete gesteel en gevlug